Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Για τη ζωή....

"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.

Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν.

Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως.

Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν.

Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!

Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.

Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος.
Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη.

Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...

Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ.
Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.

Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται!

Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.

Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους...

Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά.

Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.

Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί.

Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν
αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.

Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι.

Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου.

Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.

Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά.

Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα,ότι το ξέρεις ήδη.

Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μάς δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ'αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.

Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος.

Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία.

Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα
τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.

Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία γιανα τις εκφράσεις.

Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα."

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

ADAMO

Adamo («ερωτεύομαι» στα λατινικά) είναι κατι το οποίο έμαθα τελευταία για το κομμάτι αυτο του επωνύμου μου. Μηπως Adam σημαίνει έρωτας? Θα το ψαξω και θα επανέλθω με νεώτερα.

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Πρόβλημμα λογικής...

Το παρακάτω είναι ενα ιατρικό πρόβλημα λογικής που σας καλώ να λύσετε.
Δεν είναι δύσκολο, θέλει απλά πρακτικό πνεύμα και προσπαθήστε να μετρήσετε το χρόνο που θα χρειαστεί για να το λύσετε...

Ένας ασθενής φτάνει στο τμήμα επειγόντων και έχει κακώσεις και αιμορραγία. Πρέπει να αντιμετωπιστεί απο 3 διαφορετικούς ιατρούς οι οποίοι και θα τον εξετάσουν. Δυστυχώς λόγω περικοπών μόνο 2 ζευγαρια γάντια έχουν απομείνει στο ιατρείο.
Βρείτε τον τρόπο να τον εξετάσουν και οι 3 φορώντας τα γάντια χωρίς να έρθουν σε επαφή με την επιφάνεια των γαντιών που αγγίζει τον ασθενή, αλλά ούτε και μεταξύ τους γιατί είναι λίγο σιχασιάριδες.
Δύσκολο??? Όχι και τόσο.....
(για ευκολία σας λέω οτι τα γάντια είναι εύκολα αφαιρούμενα απο το χέρι)

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2008

Το κομφούζιο...

Σήμερα αποφάσισα να εμπλακώ με μια διαδικασία που αφορά τράπεζες. Και αφορούσε 3 τράπεζες. Είχα κάνει μια έρευνα αγοράς μέσω του διαδικτύου και αποφάσισα να κάνω την απονενοημένη κίνηση και να μαζέψω διάφορα σκόρπια μικρο ποσά σε ένα λογαριασμό,σε μια τράπεζα. Ας είναι καλά τα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης,που σου δίνουν τη δυνατότητα να εξυπηρετηθείς με μικρότερες ουρές -όχι ότι και αυτά δεν έχουν,ειδικά πρωί σε ώρα αιχμής.
Δυστυχώς έπρεπε να πάω και σε ένα πιστωτικό ίδρυμα το οποίο είχε σε χρήση και έχει ακόμα λόγω της διασποράς και του πληθυσμού που εξυπηρετεί βιβλιάρια με χειρόγραφες καταχωρήσεις. Δεν μπορώ να πω όμως εξυπηρετήθηκα σχετικά γρήγορα.
Έφτασε όμως η ώρα να απευθυνθώ σε τράπεζα -μεγάλο όνομα που προσφέρει ευκαιρίες αυτό το διάστημα. Ξεκίνησα την ερώτηση για το προϊόν που με ενδιέφερε -να θυμηθούμε ότι είχα κάνει την έρευνά μου και είχα ενημερωθεί για το προϊόν από το επίσημο side της τράπεζας-απο την υπάλληλο που παρείχε πληροφορίες στο χώρο των ταμείων.
Ευγενικά με προέτρεψε να απευθυνθώ σε κάποιον ανώτερο και ειδικό για το θέμα μου υπάλληλο μιας και υπήρχε συμφερότερη πρόταση από αυτή που της ανέφερα ότι είχα υπόψιν μου. Κινήθηκα λοιπόν προς το γραφείο του συγκεκριμένου υπαλλήλου -ειδικού, που διαχειρίζεται μάλλον μεγάλα ποσά αφού ο προθάλαμος ήταν γεμάτος ηλικιωμένους πολίτες του Ηρακλείου που κοιτούσαν με ευλάβεια 40άρες TFT τηλεοράσεις που πρόβαλλαν on line το χρηματιστήριο Αθηνών.
Αφού κάθισα στο -μπορώ να πω χωρίς προσωπικότητα- γραφείο το οποίο μου έμοιαζε περισσότερο για κάποιο γραφείο δημόσιου ,έθεσα το ερώτημά μου για να πάρω την απάντηση ότι αυτά που μου είπε η κάτω υπάλληλος δεν ισχύουν και το ποσό θα πρέπει να από κάποια EURO και πάνω. Για τη δική μου περίπτωση το πρόγραμμα για το οποίο ενδιαφερόμουν είναι ανεφάρμοστο και μάλλον κακώς τον ενόχλησα απ' ότι μου άφησε να ευνοήσω με τη γλώσσα του σώματός του. Όταν τον ενημέρωσα ότι η πληροφορίες βάση των οποίων κινήθηκα είναι από την επίσημη ιστοσελίδα της τράπεζας μου ανέφερε ότι δεν τον ενδιαφέρει τι λέει εκεί αλλά ισχύει το τι λέει αυτός. Έριξα ένα ξερό "ευχαριστώ και θα το σκεφτώ" και έφυγα. Πραγματικά σκέφτηκα ότι είναι γνωστό το μπ.....λο μια και παλαιότερα με άλλο υποκατάστημα της τράπεζας είχα πρόβλημα.
Επειδή όμως τα πράγματα για τα οποία είμαι σίγουρος δεν μου αλλάζει τη γνώμη εύκολα κανείς και επιμένω μέχρι τέλους κινήθηκα πάλι στο ισόγειο απευθυνόμενος αυτή τη φορά σε άλλη υπάλληλο η οποία αμέσως κινητοποίησε τη διαδικασία για το συγκεκριμένο προϊόν και όλα είχαν λήξει σε μερικά λεπτά ακριβώς όπως τα είχα διαβάσει και αναζητήσει στο διαδίκτυο.
Θεωρητικά θα μπορούσα να έχω πιστέψει τον συγκεκριμένο "ειδικό" και να έχω εγκαταλείψει την προσπάθεια.
Μετάνιωσα που μετά το πέρας της διαδικασίας δεν πήγα να του τρίψω στη μούρη το προϊόν που ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με ότι μου ανέφερε και πολύ περισσότερο που δεν έκανα μια αναφορά στο διευθυντή της τράπεζας.
Μήπως δεν είναι αργά.... Ίσως και για μια αποστολή στα κεντρικά???

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2008

ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ -ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

To 2008 γλύστρισε απο τη χαραμάδα της ζωής μας και μπήκε χωρίς να το καταλάβουμε, όπως πολύ εύστοχα μου μεταφερθηκε χθές, και μαζι με αυτό γλυστρισε και ενα ακόμα έτος στην πλάτη μας. Σε άλλους προς τα πάνω και τους βαραίνει και σε άλλους προς τα κάτω και τους αλάφρωσε κομματάκι.
Αποφασισα να κάνω ένα νεο ξεκίνημα και η σελίδα αυτή είναι ένα κομμάτι αυτής της αλλαγής. Ελπίζω να βοηθήσετε και να την κάνουμε χώρο ελεύθερης έκφρασης.
Τελικά το διαδίκτυο είναι η πραγμάτωση του ορισμού της ελευθερίας και της συμμετοχικής δημοκρατίας.
Θα προσπαθήσω να γίνει ένα χώρος ανατροπής,αφυπνισης και διαμαρτυρίες για ότι βλέπω και με ενοχλεί.
Τα σχόλια είναι ελεύθερα και μπορούν να είναι όσο αιχμηρα καυστικά, προσβλητικά ή οτι άλλο μπορείται να φανταστείτε.